Voor de oprichting van Scouting Arrowe moeten we teruggaan naar 1929. In dat jaar vond de Wereld Jamboree – een zomerkamp voor scouts van over de hele wereld – plaats op het Arrowe Park in de buurt van Liverpool. Scouting Erica was daar met een groep verkenners aanwezig, echter werd de groep toen als te groot bevonden. Er werd besloten dat in het volgende jaar, in 1930, een deel van de groep zou afsplitsen onder leiding van Hopman J.N. Kwant. Deze groep werd vernoemd naar het park van de Jamboree, Scouting Arrowe.  Een afbeelding van het logo van dit park werd achterop de groepsdas geplaatst, het blauw van onze dasring refereert naar de groepskleur van Scouting Erica en de bruine kleur van de das komt van Vak Bruin waarin de groep stond op de Jamboree.

Vlak voor de Tweede Wereldoorlog werd besloten een eigen troephuis (of clubhuis) te bouwen en dat werd meteen aan de Bussumse Meerweg gedaan. Het eerste troephuis was opgetrokken uit hout en stond op de locatie waar nu het huidige clubhuis staat, tegenover het voormalige buitenzwembad Het Koeienbad. Voordat het clubhuis werd gebouwd, waren de leden gevestigd in villa’s in ‘t Spiegel in Bussum, onder andere in een nu gesloopte villa aan de Nieuwe ‘s-Gravelandseweg.

Met het uitbreken van de Tweede Wereldoorlog werden de padvinderij-opkomsten, die ‘als bron van verzet dienden’, verboden door de Duitse bezetter. Na Dolle Dinsdag werd door de NSB-jeugd het houten clubgebouw als straf afgebroken, zodat zij er na de oorlog een groot NSB-jeugdgebouw van konden maken.

De voormalige energiecentrale in Naarden werd in de oorlog beschermd met een scherfmuur tegen bomaanvallen. Na de oorlog was de muur niet meer nodig en werd deze afgebroken. Een Arrowe-lid sloeg de stenen op, waar nu Gooische Hockeyclub staat, om die later te kunnen gebruiken voor een nieuw troephuis.

De bouw van het nieuwe onderkomen met een centrale zaal, vier lokalen en een grote vliering, begon met het verslepen van de stenen van de tijdelijke opslag naar het Arrowe-terrein. Dit gebeurde met behulp van handkarren, omdat er nog niet zo veel vrachtwagens waren en om kosten te besparen. Om de bouw niet te duur uit te laten vallen werden de stenen door de Arrowe-leden zelf alvast op de goede plaats neergelegd, zodat de metselaars sneller zouden kunnen werken. In 1952 was het bouwen klaar, al werd het gebouw al gebruikt voordat er een vloer in lag of voordat er een dak op zat.

In deze beginjaren bestond de groep nog alleen uit landverkenners vanaf een jaar of 12. Na enkele jaren werd besloten een zeilboot over te nemen, waarmee een groepje van de verkenners ook kon gaan zeilen. Na de Tweede Wereldoorlog werd de vloot langzaam uitgebouwd, toen meer landverkenners wilden gaan zeilen. Er was toen sprake van een Landverkennerstroep en een Zeeverkennerswacht, de een op zaterdag, de ander op zondag.

In de jaren 50 werd begonnen met een relatief nieuw fenomeen, de Welpen. Deze speltak, gericht op kinderen tussen de 8 en 12, kreeg ook zijn eigen lokaal binnen ons troephuis [foto bouw]. Met de jaren kwamen er uiteindelijk ook twee Welpenhordes, Zee-welpen en Land-welpen. Doordat het waterspel steeds meer populariteit genoot ten nadele van het landverkennen, werd in de jaren 60 besloten om geheel over te gaan op de waterspeltakken.

In de jaren 80 kwamen er nog enkele grote verandering binnen Scouting Arrowe. Zo werd er – in navolging van Scouting Nederland –  begonnen met een Bever-speltak en met de Wilde Vaart. De grootste verandering kwam echter in 1986 toen er voor het eerste meisjes werden toegelaten bij de Welpen.

Sindsdien is er op de reguliere doorstroom van leiding en kinderen na, weinig substantieels meer veranderd binnen onze groep en gaan we anno 2020 op naar nogmaals 90 jaar!